XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Zera oroitu behar duzu:

Bektoreak: bektore finkoa, bektore askea, oinarria, etab., B.U.P.-eko 2.-ean ikasiak

Angelu baten kosinuaren definizioa.

Bi multzoren arteko A x B biderkaketa cartesiarra, eta multzo baten berekiko biderkaketa cartesiarra A x A , O.H.O-n ikasia.

HELBURUAK:

Biderkaketa eskalarraren definizioa ulertzea

Biderkaketa eskalarraren eta bi bektorek eratzen duten angeluaren adierazpen analitikoak aisa erabiltzera iristea.

1.1. BEKTORE BATEN MODULUA. BEKTORE FINKOEN ARTEKO EKIPOLENTZIA

1. irudiko AB eta MN zuzenkiak kontsidera ditzagun.

Neurri-unitatetzat MN hartuz AB neurtzen badugu, garbi ikusten da AB - 4MN dela.

Generalean, MN (M - N) zuzenkia izanik, beste edozein PQ zuzenki PQ = hMN moduan adieraz daiteke, h hori zenbaki erreal ez-negatiboa izanik.

PQ zuzenkiaren luzera esango diogu h horri.

(A,B) puntu ordenatuzko bikote bati edo, berdin dena, AB zuzenki norabidatu bati bektore finkoa esaten zaio eta AB idazten da, joan den urtean esandakotik gogoratuko duzunez.

Definizioa: AB bektore finko baten, MN zuzenkiarekiko modulua zera da: AB zuzenkiaren luzera.

Honela irudikatzen da hori: (AB): AB bektorearen modulua

A = B bada, AA bektorea dugu; bektore nulua esaten zaio horri, bere modulua zero delako.

MN zuzenkia finkatuta edukiz gero, edozein bektore finkori modulu bakuna dagokio: haren luzera, hain zuzen.

Moduluaren definizio horren bidez, planoko bektore finkoetatik zenbaki erreal positibo gehi zeroetara doan aplikazio bat eskuratu dugu:

1. irudian zera daukagu:

Definizioa: AB eta CD bi bektore finkok modulua, direkzioa eta norantza berdinak badituzte ekipolenteak direla esaten da.

AB eta CD bi bektoreren arteko ekipolentzia hori berdin ikurraz adieraziko dugu: AB = CD.