XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Ikusi genuen bezala, sistema karbonilikoetan adizio nukleozale eta ordezkapenaren artean gatazka sortzen zen, C=C sistemetan berriz, adizio eta ordezkapenaren artean talde deskokagarriaren (ia beti protoia) izaerak ez du zerikusirik, baizik eta lotura bikoitzaren desagerpenak kausa dezakeen lekutze elektronikoak.

10. ikasgaian erreaktibo elektroizaleen izaera aipatu zen: elektroi-eskasiazko espezie kationiko edo neutroak ziren.

Katioi guztiak ezin daitezke erreaktibo elektroizale bezala kontsidera, zeren eta oso erreaktiboak ez badira ez bait dute elektroiekin interakzionatuko.

Orduan, protoia eta Lewis-en azido tipikoetatik aparte, elektroizaleak maiztasun gutxiko espezie kimikoak dira edo oso bizitza laburrekoak.

16.2. ADIZIO ELEKTROIZALEAREN ERREAKZIOBIDEA ETA ZUZENBIDE ESTEREOKIMIKOA.

Kondizionamendu estereoelektroniko batzuk adizio elektroizalearen zuzenbidea determinatzen dute, hots, elektroizaleari zein karbono lotuta dagoen eta nukleozaleari zein; bi taldeen introdukziorako disposizio espazial erlatiboa, eta azkenik, elektroizaleak lotura bikoitza zein aldetatik erasotzen duen determinatzen dituzte.

Lotura bikoitza osatzen duten nukleoak orbitalarekiko elkartzuta den planu batean daude.

Beraz, logikoa da elektroizalearen erasoa planu honetatik gertatuko dela pentsatzea, elektroizalearen orbital hutsak orbitalarekin intersartu ahal izan dezan.

Hasierako intersarketa honetan konplexu bat osatzen da (16.2).

Gero, konplexuaren gainean nukleozalearen erasoak elektroizalea, dagoen kontrako aldetik gertatu behar du, Hasierako emaitza beraz, zera da: adizio-emaitza bat, nukleozalea elektroizalearekiko disposizio transperiplanarrean izanik (16.3).