XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Egia esan, argi-indarrik ez artzekotan, bonbilla ori lertu-ta ere, berdintsu litzaiguke, noski.
Orobat, esker donetzallerik ez duan anima ere argirik gabe dago, jainkozko bizirik gabe dago.
Orrelako animak ez du izadigañetiko gauzetan zer-ikusirik, ez du esker donetzalleak ematen duan indar zerutarrik, eta betiko ondamendia merezi du.
Baño egin dezagun eragin diodala giltzari.
Orduan, ariak-zear argi-indarra irago, ta illunbea bapatean ezkutatzen da.
Zer gerta zaio argi-bonbillari? Eguzkia bezelaxe argi-dun egin dala.
Ez ote-da leengoa argi-bonbilla? Bai; baño leendik orainera, bestelakotu egin da, ta leengoa dala antz emateak ere lanak ditu, noski.
Pekatari danak, giza-bizia bakarra du; esker donetzallea duan kristauak, berriz, giza-biziaz gain, jainkozko bizia du beregan.
Leen illun zan anima, argitu egin da; argal zana, indartu; beeko zana, goikotu; lurreko zana, zerukotu; gizonezko zana, jainkozkotu egin da.
Ez da goi-esker-dun animari alderatuko zaion edertasunik!
Tximist-argiz amaika gauza arrigarri egiten da gaurko egunean, baña utsa dira guztiak bat jo-ta ere, esker donetzallearen aldean.
Argi bonbillara sar ordukoxe, bi gauza egiten ditu argi-indarrak: illunbea uxatu ta argi egin.
Berdin esker donetzalleak ere (...).