XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Bainan ez zen ordu gogorapen its horiek ala zitzan; orain haren poz aundiaren ordua zen, gorputz polit horren ikusiz eta ikertuz gozatu bear zuen ezinagora artean, azturik biaramoneko egunak zer ekarriko zion gizonezko ta emakumeekiko aspertasun, ez-ontsa ta zorigaitzik, ez pentsaturik Theresaren gela utzi ondoren edariak emango zion mozkorraldi motz eta laburregiari.
Gorputz eder horren gune bakoitza ikutu bear zuen begiz eta eskuz, haren ezaguera betiko iraungo zuen altxor bat izan zekiontzat enparantzako egun goibeletarako.
Harzara artu zuen Theresa bere besoetan, musu bana eman zien haren begi itxiei, aspertu gabe aurraren izena aapeka berresaten zuela inkanta bat balitz bezela.
Bainan burua eraiki zuenean obeki so egiteko alaba besoetakoaren arpegi polittari, txunditu zen konturatzean Theresak begiak zabalik zituela eta begiratzen ziola, ixillik.
Arridurarekin botza moteldurik, galdegin zon:
Theresak ordea mintzatu gabe besoa ezarri zuen gizonaren lepoaren inguruan eta ez zuen utzi joatera.
Eta hark, naiz lotsaz gorritua zen aur billuzaren gorputza bereari kontra sendituz amultsuki tinkatu zuen, berriz ere galdetzen ziola:
Buruaz ezetz egin zuen Theresak eta, hark ere lotsarekin matrailak gorri izan arren, iruditu zitzaion aita besoetakoari ba zela halako irriño bat haren begietan.
Galdeka jarraiki zitzaion:
Berriz ere ezezkoa egin zion Theresak eta, konfusioa gatik begiak ixten zituelarik, ozta entzun zitekean botz txiki batekin eskatu zion:
Bekokian eman zion bainan aurrak burua astinduz, haren ille-adats ederra gizonak perekatzen zuelarik, esan zion:
Orduan, bere lotsa gaiztoa galdurik, begiak musuz estali zizkion eta eskuaz laztandu zion gorputz guztia,(...).