XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Liverpool, 1814ko urriaren hamazazpia,
Beltzez jantziriko agure batek,
Eguerdirako belak zabaldu eta, haizea aldeko, abiatu ziren hegoalderantza.
Belak beterik, uhainak laban bortitz batez bezala ebakitzen ziren untziaren aurrean.
Kalatxoriek, hagen artetik silioka, luzaroan lagundu zuten, eta izurdeek ere, egun oskarbi eta gau izartsuan, bidaien arnasa den brisara hozkirriarekin.
Gorputz indartsu eta harro bat zen
Lehen goizaldean marinel irlandar bat zegoen lema zaintzen.
Kriseilu ahul baten antzera argitzen zuen ilargiak, uretan zilarrezko bide bat erakutsiaz, haizea suabea eta hotza, izarrak beren azken keinuak egiten, olatu malenkoniatsuak.
Lemazainak, dei misteriotsu bati amore emanaz, zilar bidera gidatu zuen untzia.
Marinel irlandarra leman zegoen, oraindik, gaua egun bilakatu zenean, eta ekialdean ortzea eta ura larrosen koloreaz tindatzen ikusi zuen.
Lehorra hurrin utzia zuten eta ez zen inguru guzian itsasertzik igartzen.
Egunsenti hura ez zen izan besteen gisakoa, baina ez zen untzi haretako inor ohartu.
Argi hastearen ederraz eta itsasoaren bareaz mintzatu ziren batzu, (...).