XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Bere balioa fokua metro bateko distantziara duen lente batena da.
Fokuen distantziaren alderantzizkoa izaten da; adibidez, distantzia 0,5 m-takoa denean, lenteak 2 dioptria dauzka.
Dioptria kopurua izan daiteke bai positiboa bai negatiboa, sistema optikoa edo lentea nolakoa den: lentea ganbila denean dioptria kopurua positiboa (+) da, eta ahurra denean negatiboa (-).
Miopia eta hipermetropia mailak dioptrien bidez adierazten dira.
Hasieran, Parisko artista taldekoa baitzen, arte galeria bat zabaldu zuen; hark porrot egin zuela eta, modaren munduan sartu zen.
1947an kaleratu zuen
Robert Barker-ek (1739-1806) asmatu zuen, eta Louis J. M. Daguerrek hobetu eta aurkeztu zuen Parisen 1822an.
-
Karbonoaren oxidazio gai bat da (C02).
Dentsitatea airearekiko 1,52 da ohizko egoeran.
Erraz bihurtzen da isurkari edo gorputz trinko.
Ugaria da Piriniotan.
Zangoen paralisia izendatzeko aldiz, paraplejia izena erabiltzen da gehienbat.
Diplodokoak landarejaleak ziren, oso handiak, burutxikiak eta lepo-luzeak; 24 metro inguru luze izaten ziren.
Coloradon eta Wyoming-en (Estatu Batuetan) aurkitu dira diplodokoen fosilak.
2n kromosoma kopuru izateko baldintza hau ez da betetzen ugalketa zeluletan, haietan kopurua n baita (zenbaki haploidea).
Odola gorputzean zehar bidali eta biltzeko izaten da bat, eta odola arnasketa aparatua bidali eta handik biurtzeko bestea.
Diplopodoek buru sendoa eta baraila indartsua dute.
Gorputzaren segmentu bakoitzean bi hanka pare izaten dituzte.
Hanka kopurua 12tik 100artekoa izan daiteke.
8.000 mota ezagutzen dira gaur egun.
Zenbait ehunzango eta milazango ordena honetakoak dira.
- Gorputza eraztunez eratua dute eta antenak edo adarrak dituzte.
Tisanuroen antzekoak dira, baina hauek ez dute ozelorik ez begi konplexurik, eta aho atalen egitura berezia dute.
Txikiak dira (cm batetik beherakoak).
Lurrean bizi dira, harrien azpian eta goroldioa dagoen lekuetan, eta gehienak detritujaleak dira.
Hiru familia hartzen ditu ordena honek: proiapigidoak, kanpodeidoak eta iapigidoak.
Lurralde epeletan bizi dira.
- Lehor aldietan birikak erabiltzen dituzte arnasa hartzeko.
Hezurduraren parterik handiena kartilagozkoa dute.
Tropikoetako ur gezetan bizi izaten dira.
Mota gehiago dira fosil direnak bizirik aurki daitezkeenak baino.
Gaur egun bizirik dauden dipnooen artean bi ordena bereizten dira: