XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Bestela esanda, autoreak liburuari Telosa
Tentazio honen arrazoia testuan bertan baino modernitateak Atxagarenean utzi duen zaman topatu behar dugu.
Aldekoak dioen bezala:
Hasiera batean, Albino Maria eta muskerrarena, istorio ezagunak, eta ez horren ezagunak, kontatu eta birkontatzeko egokiera baizik ez zena, lagunaren galbidea ekarri du: aitzakia zena mami bilakatu zaigu... Alegia idazle modernoarentzat idatziaren helburua baino areago, idazketaren abentura bera garrantzitsuagoa da. Proust-en antzera
Zenbait euskal literaturgilek hain maite dituzten literatur gogoeta horietako bat eginez zera gehituko nuke, literatura ez dela beti isiltasunaren eta eromenaren heriotzara eraman duen makina errituala.
Alegia,
Shahrazad literaturaz baliatzen da errege hiltzailea maitemindu eta herio garaitzeko.
Hala
Liburuotan literatur saioaren amaierak bizitzarako atea irekitzen du, ez herioganakoa.
Itxuraldaketa hauen kontakizunek aldiz, gu geu herioren eskutatik libratzen gaituzte, betirako ez bada ere, kontakizunek irauten duten lipar majiko horretan zehar behintzat.
Azken egia bilatzen dutenek bakarrik aurkitzen dute herio atearen beste aldean zain (Hans Menscher, Jean Baptiste Hargous-en ejerzitoa...).
Utopiaren magia bilatzen dutenek aldiz zoriontasuna topatzen dute.
Horixe baita modernismoaren zama: herio helburu bihurtzea.