XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
(...)
(
Jakina denez, ahozko testuak (adierazpen-kontrajarpena erabiltea zilegi bazait) bizirik daude, aldakorrak dira, edo gehiago esanez, aldakortasunean dute bizitza.
Ahozko testuak egitura zabalduak dira, errepikatzen direnean, edozein balada kantatzen denean, edozein txiste kontatzen denean zerbait gorde egiten da eta beste zerbait aldatu egiten da.
Hitz teknikoekin esateko, makroegitura gordetzen den artean, mikroegitura aldatu egiten da.
Narrazioaren bizkar hezurra berdina izaten den artean, hitzak, formulak, aldakorrak gertatzen dira.
Eta aldakorrak dira, testua eta bizitzaren artean lotura estua delako.
Eman dezagun, balada batetan,
Giroak bultzatua, zentzurik ez zuen hitza desagertzen da eta eguneroko bizitzan, balada hori gordetzen dutenen eguneroko bizitzan agertzen den tresna aipatzen da baladan.
Tresnaren
Hauxe dugu bada, oreka.
Baina nola gerta liteke hori definizioan diogunean homeostasia letrarik gabeko gizarteetan gertatzen dela eta pastorala idatzita ematen denean?
Nola defendatu pastoralean oreka dagoela idazten dakitenen, eta gaia irakurriz hartu dutenen artean genero denean?
Pastoralaren kasuan, oreka hori ez da gordetzen pastoral baten testuari lotzen bagatzaizkio.
Esan da gainera, delako pastoral baten testuak oso tradizionalizazio eskasa izan duela.
Honek esan nahi du
Baina hala ere, pastoral jakin bat kontutan hartu beharrean, pastoral baten gaia hartuz gero, gure azterketako
Clovisen kasuan, oreka bat gertatu zela uler dezakegu.
Clovisen lehendabiziko aldakia XVI. mendekoa dugu (...)