XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
lenaz iruditu zait
eta biyotz poza
¡a! trukatu liteke
¡arantza zorrotza!
Jesús! au gertatzera
¡zer pena!, ¡zer lotsa!
munduko esamesak,
gaitz gille bakoitza...
baldiñ gertatutzera
choratuba kasik,
ixiltasunak utzi
zubelako pozik,
zeren etzan entzuten
estalpeko otsik,
inguruan zebiltzan
amaren biyotza,
zerura goititu du
bildur gisan boza
pentsaturik -¡Nork daki!
nere mutill motza
emen egotera-
esan ta sukaldetik
echeko atera
irten eta jachi da
erreka batera,
izutua, bildurrez
jiriaz atzera,
triste begiratuaz
bide chigorrera,
aritz, gaztaiñ tartetik
zelai zabalera,
ichumenez korrika
beren baratzera,
allegatu zan arte
jarri da begira,
emanaz larbidetik
beera erori da
chit leku biguñera,
pasiaz azpira,
bere xanko gorriyak
emanaz argira,
egiñaz noizian beiñ
grabiyol mugira,
azalduaz poz antza
lasai arpegira...
auntzachuen titiya
auntzak urrutira,
entzun eta artubaz
berari kupira,
presaz joan zitekian
aren alderdira,
bere iritzira,