XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
ALEGIA... DEUS EZ! Otsoa, ahuntza eta Pittika.Bere errapeñoa esnez bethetzeko
Eta hola bere pittikaren hazteko,
Goizean goizik alharat joan beharra,
Bere heiatik jalgi zen ahuntz zaharra,
Bere ume maitea barnean utzirik
Eta athea firrilaz hets-arazirik,
Pittikari erran ondoan beharrira:
Nehori ere idek Jainkoak begira,
Nehori gero, haurra, zure onetan,
Non ez dautzun lehenik garbiki erran:
Pujes! Pujes, otso moro
Aspaldiko errana baita:
Otsoa non aipha han gerta,
Hain chuchen abre tzarra,
Nonbeit hala beharra,
Han gaindi, gosea, ihizin zabilan,
Hunek zorigaitzez otsoa ez ikusi,
Loriatua zagon, muthurrari thorraka,
Ahuntza han harat orduko, atherat badoa,
Eta polliki eginez ahuntzaren mintzoa,
Entzun hitzak ditu erraiten: