XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Baina kantariok bagenituen arazo gogorrei erantzuteko, halako egitura berri bat behar genuela garbi zegoen.
Horrela jaio zen
Zoritxarrez, ez du bere lana ondo bete.
Alde batetik, jaialdien jestioak egin behar zituztenek ez dutelako lana behar bezala egin.
Eta bestetik, kanpotik ere torpedeatu delako gure proiektu hori (ridikuloa bada ere,
Ikusten denez, horik esan dituena hauzitara eramateko moduko akusazioak, baina gure herrian
Egun hauetan, beste bilera batzu egin ditugu kantari batzuk, eta
Gauza arrunt batzu esan ditut.
Ez dut halako azterketa sakonik egin.
Batetik, denborarik ezagatik eta, bestetik, gauza ez naizelako.
Gainera, egoera tristean bizi gara, benetan.
Euskal musikaz gehien idatzi dugunok, oker ez banago, kantari batzu izan gara.
Hori guztiz anormala da, baina halaxe da.
Uste dut badela garaia euskal kantagintzak bere kritika izan dezan.
Joanak dira lehengo diktadura denborak.
Lehen, euskal kantari bati buruz idazteagatik, egunkari batetik (Donostian) bota egin zuten kazetari bat.
Gehiago oraindik.
Eta diska baten kritikan esaten nituen gauza batzurengatik (grabaketa, Donostian egindakoa, txarra iruditzen zitzaidala), bota egin ninduten.
Gaurko egunean, ez dut uste horrelakorik gertatuko denik.
Eta kritika behar dugu.
Ea norbait animatzen den.
Gauza asko ditut buruan, bueltaka.
Eta denek merezi dukete azterketa bat.
Gure profesionaltasuna; kantatzeko izan ditugun eta ditugun eragozpenak (baina denak aipatuz, ez bait zaizkigu denak frankismo aldetik etorri); kritika, komunikabideak, diskagintza (erraz esaten dute batzuk, kantari batzuk
Gauza asko dira noski.
Eta ikaratzen nau idazten hasteak.