XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

ANTXON - Amonarentzat genuan erraztun bat lapurtu digute bart.

- Ikusi edo ikasi al dezu zuk zerbait onetzaz?.

AXARI - (Zaunka baten ondoren) Eta nun zenuten gorderik? TXANO - Leioko lorontzi batean, lur artean.

Goizean dana aztarrikatuta zegoan.

AXARI - (Arroxko) Ez dago zalantzik.

Zeatzki esanda, mika izandu da.

TXANO - (Antxon`i) Anai, zein pizti da mika edo dalako ori? ANTXON - Pitxiak lapurtu eta gordetzeko griña txar bat duan egazti beltz-beltz bat.

AXARI - (Arroxkogo) Ez ba-nenkin bezela! Alaxen da, bere konzientzia baiñan beltzagoa dan lapur aundi bat.

Urruti gabe arkituko dezute.

(Bijoa bere gixara esanaz:) Tontozarrok, panpantxo biziko nauk zuen bizkarretik.

Agur!.

ARGIÑE - Eman diguzun argiagatik, eskarrikasko.

DANAK - Agur axari, anitz esker.

TXANTXAN - Emen inguruan bizi da mika (Abesten, txistuka asten da) Etorriko da.

MIKA - (Azalduaz) Kra! Kra! Kra! Zer darabiltzu txantxangorri jauna?.

- Beste egaztien laguna ere ba-zera zu, eta esan zer bear dezun.

TXANTXAN - Zuk lapurtu omen diozu auei erraztun bat.

Kabian omen daukazu.

MIKA - Tira, tira tentelkeririk esan gabe.

- Nik lapurtu? Nik kabian gorde? Egaztia naiz eta mika, ara zuen ordagoari errepika: Ortxen da nere kabia, begira zazute.

(Zugaitzaraiño guztiak urduri joanik).

GUZTIAK - (Begira ondoren) Egi-egia, emen ez dago pitxirik.

ANTXON - Egazti beltz-beltz bat omen zan-ta...

MIKA - Nork esan dizue orrelakorik? TXANO - Axariak.

MIKA - Zerri orrek begitan artuta nauka.

(Bere gixara izketan) Emen egiaren aztarrenik esatea ez zait iñolaz ere komeni.

Baiñan, adi zaidazute, egazti beltzaren bat baldin ba-da iñun, or dezute zozoa buru ta ipurdi beltz.

ARGIÑE - Ara! ta leikena da.

- Orren kanta karkarra ez zait batere atsegiña.

ANTXON - Goazen berarengana.

- Ba-goaz, mika andrea.

MIKA - (Berekixa) Pake ederra emango dezute.

- Ez nago oso asarre ori bururatu zaitenean (Ezkutatzen da, ta zozoa azaldu).