XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa

Testuingurua

Zu ikusteko pozez
gagoz-ta aspaldian,
zatoz, Ama, gugana
bai zorionian.
Andre Mari maitea,
zu allegatzian
atsegiña yatorku
biotza betian.

O ze politak diran
lore ta liliak,
gure zelaietatik
Zutzat ekarriak.
Alan be ederrago
arima garbiak.
Artu gurozuz, Ama,
Zeuretzat guriak?.

Begiratuizu emen
onenbeste jente...
euren danon biotzak
zuretzako dire.
Bizkai-alde guztian
ete zaitu maite
beste errien batek
gureak ainbeste?.

Bedeinkatu eixuz, ba,
gure gurasuak,
Abade jaunak eta
erriko Buruak;
bedeinka txiki ta andi
sano ta geixuak,
bedeinkatu baserri,
solo ta basuak.

Ume-umerik amak
besoetan artu
ta ama bi doguzala
erakutsi dausku:
bata etxean dogu
eta zeruan Zu.
Arrezkero biotzak
zenbat maite zaitu!.

Nor geien maite dodan
ama biotatik
itaunduten dabenai
zer erantzun bakit:
Etxeko neure ama
asko maite dot nik,
baiña Begoñakua
geiago oraindik.

Amatxu maiteena,
emoiguzu arren,
Zu gogoz maitatuaz
bizitzea emen,
iltzen gareanean
zerura gaitezen
Zeugaz an izateko
beti, beti.
AMEN.